Lingerie

Iedereen heeft vast wel eens de verhalen van vroeger  gehoord over het  “ met de hengst wordt gereisd” fenomeen. Het betekent precies wat je denkt, de hengst ging op de kar en werd van stal naar stal, van merrie naar merrie gereden om zo zijn merries te bedienen. Een bekendheid in die vervlogen tjiden was de hengst Saros xx –>  hij was zo bedreven in zijn werk dat hij exact wist wat er van hem verwacht werd. Hij werd een terrein op gereden en gaf dan meteen luidkeels aan dat hij aanwezig was. Mocht het nu zo zijn dat de merrie niet goed hengstig was nam Saros niet eens de moeite om van de trailer te komen. De hengstenboer deed de klep open, bleef Saros dan gewoon staan dan wist de hengstenboer meteen:  we komen morgen weer, ze is er niet klaar voor. Zonder zelf ook maar een blik op de merrie te werpen vertrok hij en ging naar het volgende adres. Hij wist het, Saros had er neus voor. Saros zat er nooit naast!

Tegenwoordig (sinds een jaar of 20) gaat dat dekken heel anders, een dierenarts bepaald wanneer de merrie “er aan toe is“  en met een simpel telefoontje en een koerier komt de “hengst” in een klein doosje voorrijden en kan de dierenarts of hengstenhouder de merrie insemineren. En dan 18 dagen later d.m.v. een onderzoek door de dierenarts weten we het, de merrie is dragend of moet weer  opnieuw geïnsemineerd worden. Simpel, doeltreffend en de veiligste manier voor merrie, hengst en eigenaar. 
Aan de kant van de hengst  moet er natuurlijk, voordat de koerier komt, wel wat gebeuren. De meeste hengsten doen hun werk graag en goed. Vlot doen ze wat er moet gebeuren en dan kan de verwerking/verzending  van het sperma beginnen.

Jaren geleden werkte ik op een grote stoeterij waar veel hengsten stonden die allemaal veel gevraagd waren en dus geregeld moesten  “springen”  zoals wij dat noemen. Dat jaar hadden we een hele populaire import- hengst die vaak moest springen omdat hij veel merries moest bedienen. We gebruikte in het hengstenstation nog geen neppaard (een bok) maar  een echte merrie. Ze was een soort kruising tussen een pony en een trekpaard, moorkopschimmel, heel erg oud en braaf. Elke ochtend ging ze aan een touw aan de muur en wachtte op welke hengsten er vandaag moesten werken. Halverwege de ochtend was haar taak volbracht en ging ze het weiland in. De nachten bracht ze door in een ruime box en daarnaast genoot ze prima verzorging. Het lijkt een hondenbaan maar zij leek nergens last van te hebben.  De hengsten waren natuurlijk dol op haar,  ze was eigenlijk de ster van de stal. Echter de import hengst waar ik over sprak  had na een maand dekseizoen het wel zo’n beetje gezien met deze merrie. Elke dag hetzelfde liedje, hij kreeg minder en minder interesse in haar. Het duurde lang voordat hij klaar was voor zijn werk en er hoefde maar een vogel over te vliegen of alles hing weer slap naar beneden en je kon weer een uur wachten voordat meneer de smaak weer te pakken had.  We wisten het allemaal als we met hem moeten werken: neem de tijd, pak en stoel want je staat zo maar anderhalf uur met hem te wachten.
Die zomer hadden we, net als altijd, stagiaires op stal. Ze doen een paardenopleiding en hebben geregeld tussenexamens en toetsen in allerlei onderdelen van het paardenvak. Onze Sandra had die week haar bandageer-examen.  Omdat de merrie toch stond te wachten aan de muur en we de import hengst al hadden geprobeerd maar het weer eens niks was gaf ik Sandra toestemming om met een mandje bandages lekker te gaan oefenen op de benen van de merrie. Die stond als een huis, was braaf een ideaal oefenpaard. Sandra ging dus bandageren en ik kwam even later weer met de hengst naar de merrie om maar weer eens een poging te doen. Wat schertst mijn verbazing ?? De hengst kwam de dekhal binnen, zag de merrie en was als een Zuid Amerikaanse bartender, “all over the place”. Binnen de kortste keren was hij bij de merrie, knalde hij er op en ik moest als een gek de koker klaar hebben om niet te laat te zijn…. Ik was helemaal verbaasd wat is dit nu weer?? Gisteren nog stond ik daar anderhalf uur te wachten en nu binnen 30 seconden klaar???? Wat is dit? Ik keek nog eens goed naar de merrie en zag het volgende. Om haar voorbenen had ze 1 rode en 1 blauwe bandage, achter had ze een gele en een groene om. Sandra was niet kleurvast te werk gegaan maar had gewoon een greep gedaan in het mandje en was gaan bandageren, het zat er allemaal netjes om. En wat was het bijkomend voordeel? De merrie zag er op eens heel anders uit! De hengst was op slag verliefd door die andere kleurtjes en aankleding!
We hebben er natuurlijk erg om gelachen en hebben ook ons voordeel ermee gedaan. Als we een hengst hadden die de interesse leek te verliezen dan deden we een greep naar de lingerie! Er ging een gekleurd dekentje op de merrie of bandages of allerlei andere gekke dingen om de merrie heen, gegarandeerd dat de hengst dan weer helemaal zin in zijn werk kreeg!

Zeg nou zelf dit is toch ook onweerstaanbaar?

Arja

Voorjaar = Veulentjes!

Het is er weer tijd voor! Veulentjes! Is er één bij u geboren? Laat het ons weten dan plaasten we het blije nieuws op deze site.

Meer weten over Trakehners? Mail of bel, TCN staat u graag bij!

Wilt u ook nieuws over TCN ontvangen in uw mailbox? Laat het ons weten dan blijft u van alles op de hoogte!


Vragen? U kunt, als altijd, bij ons terecht. Gebruik dit mailadres: info@trakehnercontact.nl

Trakehners zijn gewoon heel bijzonder!