Bundesturnier Hannover 2018
Geplaatst door admin on 21 juli 2018
U heeft er even op moeten wachten maar wat in een vat zit verzuurd niet dus hierbij het beloofde verslag, met foto’s van het Trakehner Bundesturnier 2018 in Hannover.
Hannover is altijd een feest maar als er een Nederlands team is dan is het nóg leuker! En we hadden een Nederlands team! 4 ruiters, 5 paarden, waren naar Hannover gekomen om de Oranje kleuren in deze zware voetbaltijden hoog te houden.
Weken van voorbereiding, onder andere vreemde proeven leren, maar ook oefenen met stang trens, zijn vooraf gegaan. Er moet altijd veel geregeld worden als je met een paard reist, een simpele luiertas en een zakje boterhammen gaat het natuurlijk niet doen, het is een heel gedoe maar, oh wat is het dat waard!
Donderdag al vroeg in ochtend begint de reis al. Paarden worden misschien nog een laatste keer gewassen, lijstjes worden nagelopen of alles wel in de trailer of vrachtwagen zit. Hebben we alles? Weten we de route? Niets vergeten? Dan gaan we rijden.
Het was een bont gezelschap wat zich vanuit Nederland richting Hannover begaf. Elk paard had zijn eigen personeel en / of fanclub mee. De paarden van de Garst hadden hun eigen super groom (Valeri), Fame had een eigen hoffotograaf (Gert Brouwer) en een surrogaatmoeder (Ellen Brouwer) mee. Ike kon beschikken over een eigen militair ‘cordon’ (Rene) + coach (Petra) en Golden Focus had een privé chauffeur (Arja). De ruiters hadden ook, als waren zij renners in de tour, hun eigen ‘soigneur’ mee. Antoon was mee om Deborah geestelijk en met hand en spandiensten bij te staan, Claire kon rekenen op Rene en Petra om niet haar maar ook de meegereisde hond Moyga in goede geestelijke toestand te houden. Kim had moeder en wederhelft mee en ook Aniek had haar partner mee laten reizen. Meer mensen dan paarden, ja dat klopt maar dat maakt het wel zo gezellig.
Geen onderdeel van het team maar zeker wél rood wit en blauw was Imanyo van de familie Molendijk. Ook hij had zijn eigen verzorgingsploeg. Rob en Jeroen en de dochter van Jeroen, Bo, was mee om het de 4 jarige naar het zin te maken en hem zijn eerste buitenlandse wedstrijdervaring op te laten doen.
De reis ging zeer voorspoedig tot het laatste stuk, daar was door wegwerkzaamheden een file ontstaan die eindeloos leek. Het was warm, alles stond stil en we moesten nog maar zo klein stukje! Natuurlijk houdt elke file een keer op en kwamen we allemaal heel aan op het terrein van het stadspark.
Alle paarden stonden dicht bij elkaar in de staltent die al snel allerlei oranje en rood, wit, blauwe kleuren ging vertonen. De paarden waren blij dat ze even konden plassen en eten, even ontspannen. De mensen waren druk met trailers en wagens parkeren, spullen uitladen voor wat er allemaal nodig is voor zo’n 4 dagen concours. In de iets koelere avonduren is er met de paarden even gewandeld of gereden om de reis uit de benen te krijgen. Nog even voeren, dan langs McDonalds en door naar het hotel.
Vrijdag mega vroeg, de eerste klasse startte al om 7 uur! de eerste klasse waar Nederlanders in startte ging om 8 uur van start. De banen lagen er weer prima bij, het was prettig weer maar gelukkig niet te warm en we hadden er allemaal zin in!
Aniek,
Claire,
Kimberly en
Deborah hebben allemaal de L proef gereden. Dat is een proef die qua oefeningen het meest lijkt op een M2 / Z1 proef. Het is een proef, gereden op trens, met groeten aan begin én einde van de proef, eenvoudige galopwissels en appuyeren. En er zit een oefening in die we in Nederland helemaal niet kennen, een ‘kurzkehr’ Stelt u zich voor, in draf rijdt u de korte zijde op dan gaat u over naar stap, doet een keertwending op de hoefslag en rijdt weer weg in de andere richting. Er is niets in het Nederlandse proeven boekje wat er op lijkt. Onze team heeft er op geoefend want het ging zeker niet slecht! deze proef telt voor het individuele klassement maar het resultaat telt ook voor het team.
Heel vroeg in de ochtend was ook Bo al aan de beurt met Imanyo, zij hebben hun beste been voor gezet en hebben ook mooie punten gehaald.
Claire heeft met Ike ook nog een proef in het Duitse M, daar zitten vliegende wissels in ook weer appuyeren en achterwaarts. Vorig jaar heeft Claire zich voor deze proef bijgeschreven dus ze kent de proef al een beetje. Helaas maakt ze wel een kleine fout door op de verkeerde plek af te groeten. Toch een mooi resultaat maar helaas geen prijs.
Na zo’n dag sport en paarden en heel veel gezelligheid zijn we met z’n alle een Italiaans restaurant binnen gevallen, met maar liefst een delegatie van 23 man! ‘Die Mario’ zal wel even hebben gedacht ‘Mama Mia”. Er werd ondertussen op grote schermen toch wat meegekeken naar het WK voetbal, de sfeer was opperbest! Dan toch weer even langs stal, paarden voer en water en dan richting bed, de volgende dag zou het weer vroeg zijn want weer vlechten en weer allerlei proeven stonden op het programma.
Zaterdag is de drukste dag, dan zijn er in alle banen tegelijk allerlei proeven en klassen die gereden worden. Om iedereen te zien moet je heen en weer schakelen van baan naar baan maar het lukte goed om bijna iedereen te zien te rijden.
Golden Surprise
Ike
Frühlingsflocke maar wij kennen haar als Fame.
Golden Focus
Baila’s Binti
Bo en Imanyo
Het leukste van de zaterdag is volgens het algemene beeld toch wel de ererondes. En ook dit jaar mochten de Nederlanders weer linten, prijzen en stalplaatjes ophalen bij de jury. Naar Duits gebruik krijgen de winnaars in de voorring al de gewonnen dekens op en werden de linten al aan de hoofdstellen bevestigd.
Iedereen wordt dan met naam en toenaam naar voren geroepen om handen te schudden en natuurlijk de “lachen voor de foto” momenten. Aniek, die de L klasse won, heeft zo’n mooie deken gescoord en Fame, die gewend is aan linten aan het hoofd genoot samen met Aniek van alle aandacht.
Kimberly en Focus keurig volgens ritueel, handje, lintje, lachen.
Het Nederlands team wat eigenlijk het Rheinlands L team werd genoemd maar helemaal rood, wit en blauw was haalde zilver! Namen van onze TCN ruiters en hun paarden worden omgeroepen en er wordt gezegd: “Fur die Niederlände” wanneer maak je dat nu mee dat je je land mag vertegenwoordigen? Helemaal leuk!
Het was geweldig. Een ereronde te paard is altijd een startschot voor wat chaos maar het ging allemaal goed, hier en daar een vreugde bok maar de Trakehners vierden samen met ruiters, grooms, fans en publiek de behaalde resultaten.
Claire krijgt de felicitaties van Meneer Heinen.
Nog een paard van Nederlandse bodem maar in Duitse handen. De door Familie Griffioen gefokte Matris Vota Mettet, ook voor haar was er prijs!
Nederlands team in het heerlijke “rondje voor de fokkers”
Fame in haar team uitdossing
Er is daarna amper tijd om te eten want een heel populair onderdeel van de Hannover ervaring is de veulenveiling. Daar moet je op tijd bij zijn dus zoeken we een plek om heel Holland plaats te laten nemen. 21 Trakehnerveulens zijn geselecteerd om in deze veiling een andere baas te verleiden tot een aanschaf.
Er waren hele mooie veulens bij! Vrijwel zeker zat er ook in deze editie weer een aanstaande goedgekeurde hengst, hou dus de namen in de gaten, we gaan ze weer tegen komen! In een apart artikel kunt meer lezen over de veiling.
En dan is het alweer zondag, die dagen vliegen voorbij. Op zondag is er de finale van de M en S klassen, springen en dressuur. Te laat ontdekte we dat Ike in de M finale had mogen starten, dat gaan we voor volgend jaar in de gaten houden!
Maar het is ook als er geen Nederlanders mee doen is het leuk om de Trakehners te zien. Er was voor de hoogste S klasse een finale in de vorm van Kür op Muziek.
In een andere baan werd het meest bekeken onderdeel van Hannover verreden, de finale van de 3 jarige hengsten. Heel weinig deelname in die klasse dit jaar maar drie hengsten reden de finale die bestaat uit een rijproef met eigen en met een testruiter. Gewonnen werd er door: Bourani
En dan is het opruimen, de paarden nog even wat laten grazen en even de benen strekken voordat we de reis naar huis aanvaarden. Gelukkig op de terugreis geen oponthoud in de vorm van file, we waren allemaal voor donker thuis. Het was weer een geweldige vakantie!
Als u er niet bij was dan heeft u echt wat gemist! Neem het u nu alvast voor, volgend jaar 2019, ga ook ik met mijn paard naar Hannover!(als u nog geen berijdbaar paard heeft hebben we een plekje voor u in het oranje legioen!)
Het was weer fantastisch! (en bijna vergeten, het is helemaal droog gebleven! De eerste keer Hannover zonder regen, blub en bagger!)
* Foto’s ©Gert Brouwer en Stefan Lafrentz
Een warme en zonovergoten dag zou het zijn, zondag 15 juli. En dat was het ook. Er was een kleine jaargang en ook jonge merries wisten we, waren er niet veel. Drie jaar geleden was er op de TCN Stamboekdag maar 1 veulen, zij is al in Duitsland naar de keuring geweest. We verwachten dan ook geen merries op de keuring maar dat liep anders.
Een tijdje terug heeft er een jonge Herbstkönig merrie op onze verkoooppagina gestaan. Het was de redactie al op gevallen dat de merrie op twee plekken tegelijk werd aangeboden wat een niet vaak voorkomende situatie is. Nu blijkt dat het niet ging om 1 merrie op twee plekken maar om twee volle zussen! Gefokt door een dame op leeftijd in Schleswig Holstein zijn de jonge merries op de één of andere manier allebei in Nederland terecht gekomen. Ze hebben beide een Nederlandse eigenaar gevonden en die wonen niet al te ver bij elkaar uit de buurt. Ze zijn op onze stamboekdag weer met elkaar verenigd.
Na een welkomstwoord van onze voorzitter aan de commissie die bestond uit de dames Ute Sander, Beate te Kloot en stagiaire Theresa konden zij meteen aan de slag met meetstok, meetlint, papieren en natuurlijk voornamelijk beoordelen en opnemen van de jonge merries. Om 11 uur kwam de oudste merrie van de dag de baan binnen. Een Herbstkönig dochter uit een Freudenfest moeder. De moeder heet Hofdame wat meteen al verwijst naar de familie van waaruit deze lijn stamt, het is dezelfde lijn als Hofrat. Hofdame is een halfzus van Hofrat, Hofdame is een Freudenfest, Hofrat maar ook Hoftänzer, beide goedgekeurd, zijn Gribaldi zonen.
Bijna meteen kunnen we door met de veulens. De hengsten zijn zwaar in de meerderheid want er is maar 1 merrie veulen en 3 hengstveulens. Er zijn meer Trakehner veulens in Nederland maar om diverse reden zijn ze niet allemaal aanwezig. Er zijn er ook die nog niet geboren zijn! Er volgt dus nog een nakeuring later in het seizoen.
Het is geen hele grote jaargang maar dat mag de pret niet drukken. Geeft ons ook tijd om gezellig over Trakehners te praten, dat is bijna net zo leuk!
Het is er weer tijd voor! Veulentjes! Is er één bij u geboren? Laat het ons weten dan plaasten we het blije nieuws op deze site.
